Heumsweetheum

Het begint stilletjes aan vanzelfsprekend te worden. We worden weer wakker met een mooie blauwe hemel. Ook vandaag belooft het weer prachtig weer te worden. Voor we verder rijden gaan we eerst lekker ontbijten.

De bewering dat het in IJsland heel vaak slecht weer is kan voor wat ons betreft de vuilbak in. Ook vandaag worden we weer wakker met een stralend blauwe hemel.

Nadat we in Vik het ontbijt achter de kiezen gestoken hebben rijden we weer verder. Deze keer verder naar het oosten, naar de gletsjers. Daar bevindt zich het Vatnajökull nationaal park waar zich de op één na grootste gletsjer van europa bevindt. Deze bedekt 8 procent van heel IJsland.Op de weg er naartoe komen we ook voor het eerst op stukken onverharde hoofdweg. Dat is een stoffige bedoening, en hardrijden is al zeker niet aan de orde.

Het heeft vannacht hard gewaaid. Heel hard gewaaid. Het leek wel een orkaan, zo heftig was het. Als het bij ons in België geweest was, dan was het waarschijnlijk code rood en was het leger al opgetrommeld. Hier in IJsland is dat business as usual blijkbaar, ze liggen er niet van wakker.Het voordeel van zo'n storm 's nachts is dat alle wolken weggeblazen zijn en de dag start met een mooie blauwe hemel.

Vandaag laten we Stykkishólmur achter ons en rijden we terug in de richting van waar we gekomen zijn. Uiteraard doen we dat niet zonder eerst van een goed ontbijt genoten te hebben in ons hotelletje. De dag begint grijs, maar zolang het droog blijft is dat geen probleem. IJsland staat niet bekend als bestemming voor zonne-vakanties.

We waren vandaag ook weer veel te vroeg wakker. Het feit hier in deze periode van het jaar niet ondergaat, en dat onze interne klok nog op Belgische tijd staat zal daar wel voor een groot deel toe bijdragen. Om niet te overdrijven gaan we pas om 8 uur ontbijten. Het ontbijtbuffet is hier eenvoudig, maar je komt niks te kort en het smaakt allemaal heel lekker.

Na lang aftellen is het eindelijk zover, we vertrekken naar IJsland ! Dat eiland in de Atlantische oceaan stond al een tijdje op onze nog-te-bezoeken-lijst.En nu is het dus zover, onze koffers zijn gepakt, de home-sitters zijn gebriefd en de taxi naar de luchthaven is besteld.Onze vlucht vertrekt om 13h50 vanop Zaventem. Je zou dan denken dat we dan lekker lang uitslapen, maar niks is minder waar. Omstreeks half vijf 's morgens waren we al klaarwakker. Onze taxi was gelukkig ruim op tijd, dus moesten we niet onnodig lang lopen rondlopen in afwachting van zijn komst.Op de luchthaven was het gezellig druk, toch zeker voor een maandag middag buiten de grote vakantie.Het inchecken verliep traag, er zijn altijd zo van die mensen die hun documenten niet terugvinden of erger nog, bijhebben. Maar we hebben tijd en laten ons niet opjagen.

Het is ondertussen toch weer even geleden dat we nog eens in het hoge noorden geweest zijn. Tenminste als je onze citytrip naar Helsinki in het begin van het jaar niet meetelt. Maar vandaag is het weer zover, onze valiezen staan al klaar om te vertrekken naar het verre IJsland. Dat land stond al langer op onze to-do lijst en nu is het dan zo ver. We gaan met de (huur)wagen rondtoeren in IJsland. Voor een rit rond het hele eiland hebben we spijtig genoeg niet genoeg tijd, maar we gaan IJsland verkennen langs de zuidelijke kant, van west naar oost (en terug). Ons vliegtuig vertrekt straks iets voor twee vanop de luchthaven van Brussel voor een vlucht van drie en half uur naar het land van de vulkanen. Over vulkanen gesproken, er is er momenteel eentje al een tijdje aan het uitbarsten, vlak in de buurt van de luchthaven van Keflavik. Wie weet of we binnen een dikke week nog gaan terug geraken uit IJsland :-)In dat geval gaan we een extra lange vakantie tegemoet. Hoe dan ook, onze avonturen kan je vanaf vandaag hier op onze website volgen !

Vandaag gaan we de Fehmarnbelt oversteken. Dat is een 19 kilometer brede waterstraat tussen Denemarken en Duitsland. Met de veerboot ben je in een dikke drie kwartier van de ene naar de andere kant. Omdat je onderweg in internationale wateren zit is er voor de liefhebbers ook een tax-free shop aan boord. Ons interesseren die dingen niet zo, wij zijn al tevreden als we van de ene naar de andere kant geraken. Het inchecken voor de ferry verloopt heel vlotjes. We hadden al een ticket voor de vaart van 10h45, maar als je vroeger komt is dat ook geen probleem. Als er nog plaats is op de boot, dan kan je er bij. En we hadden geluk. Ofschoon we een uur te vroeg waren konden we nog net als laatsten op de boot.

Ook in Älmhult wordt het 's nachts ook nog niet donker, maar we hebben zo goed geslapen dat we er amper iets van gemerkt hebben. Ontbijten doen we ook in het gekende Ikea-interieur. Het ontbijtbuffet is zeer uitgebreid, voor elk wat wils.

Na een zalig verblijf in Lierne moeten we terug in de richting van België gaan rijden. Dat doen we uiteraard niet langs dezelfde weg als waarmee we naar hier gekomen zijn. We keren terug langs Zweden, kwestie van alle Scandinavische landen bezocht te hebben. Onze eerste tussenhalte wordt het dorpje Orsa, een kleine 500 km verwijderd van Lierne. Als je weet dat ze hier in dit gedeelte van het hoge noorden geen echte snelwegen hebben, dan kan je je voorstellen dat dit ritje wel eventjes duurde. De maximale snelheid op de wegen in Noorwegen en Zweden is meestal 80 km/h, met af en toe een uitschieter naar 90 per uur. Maar je komt ook regelmatig door dorpskernen en daar val je terug tot 40 per uur.  

Vandaag is het onze twee dag bij Leen en Daniel in Lierne. Acht jaar geleden zijn ze met hun gezinnetje naar Noorwegen verhuisd om hier iets nieuws op te bouwen. Je hebt ze misschien zelfs gezien het eerste seizoen van de VRT-reeks "Het hoge noorden". Daar kwamen ze ook in voor. Ze hebben hier in Lierne een boerderij en een "lapje" grond. Dat "lapje" is wel zo'n 750 hectare groot. Ze hebben zelfs hun eigen waterval. Die gaan we vandaag proberen te zoeken. Daniel wijst ons de kaart waar waterval zich bevindt. Op de weg er naartoe doorkruisen we weides, bossen en moerasgebied. Het is ongelooflijk dat hun grondstuk zo immens groot is. Maar wat wil je met een gemeente die al zo groot is al de provincie Antwerpen en de helft van Limburg samen. De weg naar de waterval is steil, er vloeien dan ook de nodige druppels zweet.