Heumsweetheum

Vandaag gaan we de Fehmarnbelt oversteken. Dat is een 19 kilometer brede waterstraat tussen Denemarken en Duitsland. Met de veerboot ben je in een dikke drie kwartier van de ene naar de andere kant. Omdat je onderweg in internationale wateren zit is er voor de liefhebbers ook een tax-free shop aan boord. Ons interesseren die dingen niet zo, wij zijn al tevreden als we van de ene naar de andere kant geraken. Het inchecken voor de ferry verloopt heel vlotjes. We hadden al een ticket voor de vaart van 10h45, maar als je vroeger komt is dat ook geen probleem. Als er nog plaats is op de boot, dan kan je er bij. En we hadden geluk. Ofschoon we een uur te vroeg waren konden we nog net als laatsten op de boot.

Ook in Älmhult wordt het 's nachts ook nog niet donker, maar we hebben zo goed geslapen dat we er amper iets van gemerkt hebben. Ontbijten doen we ook in het gekende Ikea-interieur. Het ontbijtbuffet is zeer uitgebreid, voor elk wat wils.

Na een zalig verblijf in Lierne moeten we terug in de richting van België gaan rijden. Dat doen we uiteraard niet langs dezelfde weg als waarmee we naar hier gekomen zijn. We keren terug langs Zweden, kwestie van alle Scandinavische landen bezocht te hebben. Onze eerste tussenhalte wordt het dorpje Orsa, een kleine 500 km verwijderd van Lierne. Als je weet dat ze hier in dit gedeelte van het hoge noorden geen echte snelwegen hebben, dan kan je je voorstellen dat dit ritje wel eventjes duurde. De maximale snelheid op de wegen in Noorwegen en Zweden is meestal 80 km/h, met af en toe een uitschieter naar 90 per uur. Maar je komt ook regelmatig door dorpskernen en daar val je terug tot 40 per uur.  

Vandaag is het onze twee dag bij Leen en Daniel in Lierne. Acht jaar geleden zijn ze met hun gezinnetje naar Noorwegen verhuisd om hier iets nieuws op te bouwen. Je hebt ze misschien zelfs gezien het eerste seizoen van de VRT-reeks "Het hoge noorden". Daar kwamen ze ook in voor. Ze hebben hier in Lierne een boerderij en een "lapje" grond. Dat "lapje" is wel zo'n 750 hectare groot. Ze hebben zelfs hun eigen waterval. Die gaan we vandaag proberen te zoeken. Daniel wijst ons de kaart waar waterval zich bevindt. Op de weg er naartoe doorkruisen we weides, bossen en moerasgebied. Het is ongelooflijk dat hun grondstuk zo immens groot is. Maar wat wil je met een gemeente die al zo groot is al de provincie Antwerpen en de helft van Limburg samen. De weg naar de waterval is steil, er vloeien dan ook de nodige druppels zweet.

Na een nacht in Hell (dat klinkt zoals een titel van een film) genieten we van een zeer uitgebreid ontbijt in het hotel.Vandaag staat er weer een rit van een goeie 200 km voor de boeg. In Noorwegen duurt dat allemaal wel een beetje langer dan bij ons in België. Reken maar snel op minstens 3 uur, en dan nog zonder onderweg te stoppen. Maar de prachtige landschappen die je doorkruist compenseren die "traagheid" ruimschoots.

We hebben heel goed geslapen in Dovregubbens Hall. De bedden waren zalig net zoals de rest van onze kamer, of moeten we zeggen appartement. Want we hadden ruimte in overvloed. Na een uitgebreid ontbijt is het weer tijd om alles weer in onze wagen te laden en verder te rijden. We hebben nog één overnachting vooraleer we in Lierne aankomen. Dat is het einddoel van onze roadtrip. Het is te zeggen, dat is het punt vanaf waar we terug zuidwaarts zullen rijden. Uiteraard ook met de nodige tussenstops.

Vandaag is het tijd om weer verder te reizen. Na ons ontbijt in het naburige hotel is het tijd om al onze bagage weer in de auto te stoppen en Geiranger achter ons te laten. Onze volgende bestemming wordt Dombås. Maar we rijden er niet rechtstreeks naartoe, we maken een klein ommetje langs het Dalsnibba Utsiktspunkt, of om het in het Nederlands te zeggen het Dalsnibba uitkijkpunt. Dat punt bevindt zich op zo'n 1500 meter boven de zeespiegel en biedt je een prachtig uitzicht over het Geirangerfjord. De weg naar boven is betalend, tenzij je met de fiets of te voet gaat. Maar voor geen van beide alternatieven hadden we de tijd (en de moed) dus hebben we de Geirangerse toeristische economie maar gesteund.

Vandaag is het onze tweede dag in het wondermooie Geiranger. We hebben ondertussen ook kennisgemaakt met Ian, de eigenaar van het huis waarin we verblijven. Ian is een echte...Schot die door de liefde in Noorwegen is beland. Hij kan uren vertellen over de streek en de gewoonten hier. We hebben al heel wat bijgeleerd over dit prachtige land. En blijkbaar is Lierne, de verste bestemming van onze reis, een echte aanrader volgens hem. We zijn benieuwd. Na het ontbijt dat we in een vlakbij gelegen hotel nuttigen doen we een korte wandeling op aanraden van Ian naar een verborgen vallei.

Onze nacht in onze glampingtent is ons goed bevallen. Het heeft weliswaar vannacht gevrozen, maar onder de warme donsdekens hebben we daar niks van gemerkt. Wat we nu ook goed kennen is het feit dat het hier in de zomer niet donker wordt. In een tent met een doorschijnend dak valt dat natuurlijk dubbel zo hard op. Als je dan om twee uur 's nachts even wakker schiet dan heb je de indruk dat het al 7 uur 's ochtends is.

Vandaag vertrekken we uit Lillehammer naar dunner bevolkt gebied, alhoewel we hier nog geen grootsteden zijn tegen gekomen  (met uitzondering van Oslo). We beginnen de dag met een stevig ontbijt in ons hotel, en laden dan onze spullen terug in de auto. De check-out kan je hier zelf doen, da's gemakkelijk. We moeten een dikke 200 kilometers rijden, da's onder normale omstandigheden een goeie 3 uur. Maar wie ons kent weet dat we daar wel een beetje langer over doen. Vanaf het hotel rijden we naar de snelweg, de E6. Stel u bij die snelweg niet hetzelfde voor als bij ons in België. Je mag op de meeste plekken maar 80 of maximaal 90 per uur rijden, en vaak heb je maar één rijstrook per richting. Opdringerige chauffeurs die in je koffer hangen zoals bij ons maar vaak gebeurt als je je aan de limieten houdt hebben ze hier precies niet. Daarvoor zijn de "tarieven" van de politie ook aan de pittige kant. En er is ook geen reden om te snel te rijden, des te meer kan je van het landschap genieten.

We hebben weer goed geslapen vannacht. Zou de zuivere scandinavische lucht daar voor iets tussen zitten ? Of is het omdat we dichter bij de poolcirkel aan het komen zijn ? We weten het niet, maar het is wel een vaststaand feit. Nadat we onze spullen terug in de auto geladen hebben zetten we koers naar Lillehammer. Dat is een kleine 300 kilometers rijden. We verwachten tegen de middag in Lillehammer aan te komen, maar er is absoluut geen haast bij. We doen doen dan ook regelmatig een tussenstopje.

We hebben weer zeer goed geslapen in onze B&B in Stenum. Er wacht ons een lekker ontbijt, en dan is het tijd om af te rekenen, in te pakken en afscheid te nemen van onze gastvrouw en gastheer.