Het uitzicht vanaf het klooster is prachtig. Aan de overkant van het meer ligt Zwitserland, met zijn besneewde bergtoppen.
We hebben nog een dikke 120 kilometer voor de boeg, maar we hebben tijd in overvloed, we nemen dan ook uitgebreid te tijd om foto’s te nemen.

Als we naar Oostenrijk rijden, dan kunnen we nooit zomaar bij Rosenberger in Hohenems voorbij rijden. Dat is onze “verplichte” stopplaats om voor ons ontbijt of middagmaal (afhankelijk van het tijdstip van de dag).
Ook deze keer houden we hier weer halt om onze verzameling Rosenberger-koffietassen aan te vullen.

En dan zetten we koers naar Bürserberg, een klein dorpje met ongeveer 500 inwoners, gelegen op 871 meter boven de zeespiegel. Deze week is wat men noemt “tussenseizoen”, dus echt veel toeristische aktiviteit is hier nu niet waar te nemen.
We laden onze koffers uit, en doen dan een korte verkenning van de omgeving.

Het wordt al snel donker, we gaan het vandaag ook niet te laat meer maken, morgen staat onze eerste wandeltocht op het programma !

Dag 2

Vandaag is het onze eerste volledige dag in Bürserberg, en we hebben besloten om die niet hier maar in Serfaus door te brengen. Luc en Diane zijn nog niet in onze favoriete vakantiebestemming geweest, dus rijden we er vandaag naartoe.

Na een uurtje rijden staan we op de dorpsparking van Serfaus. Net zoals in de zomer is Serfaus autovrij, en dien je je wagen op de centrale parking achter te laten. Voor wie snel moe is, is er gelukkig wel de dorps-metro, die uniek is in de wereld.
We kopen ons een wandelaarsdagkaart waarmee we gedurende 1 dag alle kabelliften van Serfaus, Fiss en Ladis mogen gebruiken. Onze eerste bestemming is de Komperdellbahn, tot boven op de Lazid.

Boven op de Lazid heerst een gezellige drukte. Er wordt hier stevig naar beneden gegleden op skies en snowboards.
Wij zijn niet zo sportief en beperken ons tot een soepje in het restaurant.

Daarna gaan we met de kabelbaan terug naar Serfaus en stappen daar over op de Sunliner, richting Fiss.

In de zomer is er hier een wandelweg tussen de Komperdel en de Moseralm in Fiss. In de winter is deze er ook, hetzij in sterk besneeuwde vorm. Maar buiten het feit dat je af en toe eens moet opzij gaan voor een afwijkende skieër, is het hier heel rustig. We wandelen zo in de richting van de Moseralm.

We zijn bijlange nog niet moe als we aan de Moseralm aankomen, dus gaan we met de kabelbaan naar beneden naar Fiss, en vervolgens met de Schonjoch-bahn terug omhoog naar het Diamantrestaurant, boven op de berg.

Buiten staat er ondertussen een stevig windje. En het begint ook langzamerhand donkerder te worden. Het begint dan ook heel frisjes aan te voelen terwijl we onze laatste foto’s aan ’t nemen zijn.

Eens we beneden aangekomen zijn, moeten we ook nog te voet van Fiss naar Serfaus. Maar voor atleten zoals wij mag dat geen probleem zijn. Als we een uurtje later terug in Bürserberg aankomen is het al pikdonker. Morgen is er weer een nieuwe dag in ’t verschiet…

Dag 3

Vandaag zoeken we het wat dichter bij ons appartement. We gaan de omgeving rond Bürserberg een beetje verkennen.

Er is hier de laatste dagen niet veel sneeuw meer gevallen. Met als gevolg dat er veel groene plekken op deze hoogte en lager te zien zijn. Op sommige plaatsen is het dan weer echt een sneeuwlandschap. Alleszins genoeg voor Luc en Diane om van de hellingen naar beneden te glijden.

Na de glijpret trekken we verder, we volgen gewoon onze neus en zien wel waar we uitkomen.
Onderweg krijgen we ook nog een stevige sneeuwbui op ons hoofd.

Gelukkig is de bui maar van korte duur en klaart het langzaam weer op.
Zo kunnen we langzaam terugkeren naar ons appartement.

Vanavond maken we zelf geen eten, maar gaan eten in het restaurant vlak naast ons appartement.
We zijn daar zo te zien de enige klanten en worden dan ook in de watten gelegd door de uitbater.
En de avond wordt afgesloten met lekker Oostenrijks gerstenat.

Dag 4

Vandaag is het onze laatste volle dag in Bürserberg. We delen onze dag in twee, in de voormiddag gaan we vliegen, in de namiddag doen we nog een laatste wandeling.
Bij dat vliegen hoort misschien wel een woordje van uitvlucht. Neen, we hebben geen eigen vliegtuig of helicopter, en een luchtdoop gaan we evenmin doen. Maar Patrick heeft wel een zelfgebouwde drone bij, waarmee hij graag eens wat luchtbeelden van de omgeving wil maken. Het zal trouwens de eerste echte vlucht van zijn bouwsel zijn, dus het kan nog spannend worden…

Het vliegen is zonder problemen verlopen. De drone is veilig terug geland zonder in de bomen terecht te komen. Nu maar hopen dat de videobeelden die we gemaakt hebben ook nog van goeie kwaliteit zijn.

In de namiddag trekken we naar het Tschengla plateau, een paar honder meter hoger gelegen dan waar we logeren.
Die paar honderd meter maken wel degelijk een groot verschil in de hoeveelheid sneeuw die er ligt.
Waar er ter hoogte van ons appartement een landschap is dat afwisselt tussen wit en groen, is hierboven alles wit.

Het is hier dan ook de ideale plaats om nog wat sneeuwpret te hebben !

Behalve veel sneeuw vind je hier boven nog iets anders heel bijzonders. Er zijn hier ook neolitische steencirkels uit het stenen tijdperk. Deze stenen zijn op de sterren gericht en gaven mensen in die tijd aan wanneer er bijvoorbeeld gezaaid moest worden. Ook zouden deze stenen krachtvelden uitstralen, maar daar hebben we ter plaatse niet veel van gemerkt.

We hebben er eigenlijk een beetje spijt van dat we geen dag vroeger naar gekomen zijn, want de omgeving is hier werkelijk heel mooi.

’s Avonds is het tijd voor ons laatste avondmaal in Bürserberg, net zoals gisteren gaan we ook vandaag weer eten in het restaurant naast ons appartement. En ook vandaag hebben we de zaak weer voor ons alleen.

Omdat het de laatste avond is trakteert de baas ons op Hazelnoten-schnaps. Dat is bijzonder lekker, maar o zo gevaarlijk !

Het resultaat van de hazelnoten-schnaps was dat we heel vrolijk werden. Er kwamen zelfs plots muzikale talenten naar boven.