Onze tussenstop bij Rosenberger mag natuurlijk niet overgeslagen worden. Tradities zijn er om in ere gehouden te worden.

Vanaf Rosenberger is het nog zo'n 120 kilometer tot in Serfaus, maar daar doe je toch nog gemakkelijk zo'n dikke twee uur over.

Als we bij ons hotel zijn aangekomen brengen we snel onze bagage naar de kamer en haasten ons dat met de dorpsmetro naar het dalstation van de Komperdellbaan.

Chelsea en Sydney zien het hier overduidelijk helemaal zitten. 
Het is ook nog heel rustig hierboven op de Lazid. Het hoogseizoen begint eigenlijk pas volgende week, en dat kan je duidelijk merken.

Je kan gerust stellen dat er meer koebeesten dan mensen op de berg zijn op dit moment.

En uiteraard moet de speeltuin hierboven ook uitgeprobeerd worden.

Dag 2

Voor onze eerste wandeling trekken we naar Fiss, dat doen we door in Serfaus de Sunlinerbaan te nemen en vervolgens tot aan de Möseralm te stappen. Met de Möseralmbaan dalen we dan terug af naar Fiss waar we vervolgens overstappan op de Schönjochbaan die ons helemaal tot boven brengt. De kaartjes voor de kabelbanen die we hier elk jaar krijgen bewijzen al meteen hun nut. Je mag de kabelbanen zoveel en zo vaak je maar wil gebruiken als je hier op vakantie bent. 

Na een korte sanitaire stop in het Bergdiamant restaurant trekken we naar het kruis op de Schönjochl. Daar zijn we niet alleen, er loopt ook nog een kudde Haflingerpaarden rond. En die zijn helemaal niet mensenschuw.

Van hierboven heb je een prachtig zicht op de omgeving. Het Oberinntal, de Glockentrumkamm, de Venet, Landeck, enz... je ziet het allemaal vandaag.

Uiteraard moet er ook een groepsfoto gemaakt worden.

En dan is het tijd voor de afdaling naar Fiss, dat zijn meer dan 600 hoogtemeters, dat gaan we ongetwijfeld voelen in onze spieren.

Als we een paar uurtjes later in Fiss staan, hebben we nog tijd over voordat we naar 't hotel terugmoeten. Dus doen we nog een ritje op de Fisser Flitzer.

Het is zondag vandaag, dat betekent galadiner in het hotel, met uiteraard ook weer een voorstelling van het personeel, en een huldiging van de jarigen.
En Chelsea heeft geluk, want die is vandaag jarig !

Ondertussen is het buiten heel donker geworden, niet omdat het al zo laat is, maar wel omdat er een serieus onweer in de lucht hangt.

Dag 3

Het onweer van gisterenavond heeft ook een weersverandering meegebracht. Het ziet er naar uit dat het vandaag een regendag gaat worden. Dus wordt het zoeken naar een aktiviteit waarbij we het droog kunnen houden. De zilvermijn van Schwaz lijkt ons een interessante bestemming, misschien kunnen we ons vakantiebudget daar nog een beetje opkrikken.
Wanneer we in Schwaz aankomen kopen we onze toegangskaarten voor de Zilvermijn. We moeten nog even wachten vooraleer we in de mijn binnenkunnen, want het is een geleid bezoek. Omdat het in zo'n mijn ook wel stoffig en vochtig kan zijn mogen we ook nog een helm en jas aanpassen voor we naar binnen kunnen.

We bewonderen ook nog even het kapelletje dat zich naast de ingang van de mijn bevindt.

En dan is het onze beurt om met het mijntreintje naar de binnenkant van de berg te rijden. Uiteraard niet zonder eerst allemaal "Gluck Auf" geroepen te hebben, want dat brengt geluk !

In de mijn wordt op aanschouwelijke wijze duidelijk gemaakt onder welke omstandigheden men hier vroeger moest werken. Ooit was deze mijn de grootste zilvermijn ter wereld en zette ze Oostenrijk op de wereldkaart als supermacht.

Heden ten dage wordt hier al lang geen zilver meer ontgonnen. Het percentage zilver in het gesteente is te laag om nog van een rendabele uitbating te kunnen spreken. Daarom heeft men de mijn gesaneerd en opengesteld voor het grote publiek zodat iedereen kan zien hoe het hier vroeger in zijn werk ging.

Dag 4

Vandaag is de zon terug van de partij. We zoeken het vandaag hogerop, meerbepaald naar de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland.
Toevalligerwijs ligt die berg ook deels in Oostenrijk, we moeten er dus niet voor de over de grens.

Via de Fernpas rijden we naar Ehrwald, waar zich het dalstation van de Tiroler Zugspitzbahn bevindt. Als we daar aankomen is de top van de berg nog in de wolken gehuld.

De grote, ruime cabine van de kabelbaan brengt ons in 10 minuten tot op 2950 meter hoogte. Tijdens de rit naar boven geniet je van prachtige uitzichten.

Het uitzicht boven op de berg is simpelweg adembenemend te noemen. Je kan kilometers ver in Oostenrijk en Duitsland kijken.

Van hierboven uit gezien lijkt de Eibsee, die beneden in het dal ligt, maar een plasje.

Van hierboven uit gezien lijkt de Eibsee, die beneden in het dal ligt, maar een plasje.

Binnen in het bergstation is er ook nog een heel interessante tentoonstelling over de geschiedenis van de Zugspitze. Je kan hier ook boven een honderden meters diepe afgrond gaan staan op een glazen vloer. Niks voor mensen met hoogte of dieptevrees !

Dag 5

Vandaag regent het eens niet, maar sneeuwt het. Tenminste als je hoog genoeg gaat. In ons geval was de Lazid hoog genoeg. Dus spoedden we ons na het ontbijt met de Komperdellbaan naar boven.

Zo snel als dat het hier ineens kan beginnen sneeuwen, even snel wordt het ook weer terug zomer. Zo gaat dat hier in de Alpen.

We besluiten om terug af te dalen tot aan het Kölnerhaus, daar is er een grote (water)speeltuin, het Murmliwasser. Daar kunnen Sydney en Chelsea zich volledig laten gaan terwijl wij ongegeneerd lui kunnen wezen.

Dag 6

Vandaag gaan we eens iets doen wat al de vorige jaren in Oostenrijk nog niet gedaan hebben, namelijk gaan zwemmen. Daarvoor trekken we naar Längenfeld in het Ötztal. Hier bevindt zich de Aquadome, een groot zwemparadijs met bijhorende wellnes.

Je kan hier zowel binnen als buiten zwemmen, en het water is (op één bad na) altijd zalig warm. Bij het binnenkomen in het zwembad krijg je een armbandje waarmee je je locker kan openen en sluiten, en tevens dient het kleinnood ook om te betalen als je iets wil eten of drinken. Wanneer je het complex verlaat kan je dan afrekenen.

Wanneer we na het zwemmen terug naar Serfaus rijden worden we tegengehouden door de politie. Blijkbaar is één van onze koplampen defect. Dat is niet zo'n groot drama. Maar er is nog een ander probleem. Blijkbaar is in Oostenrijk een kinderzitje verplicht voor passagiers jonger dan 12 jaar. Dat wisten we niet. Nu  wel, maar we zijn dan wel 200 euro's armer geworden. We gaan dan ook maar meteen de defecte lamp vervangen en op zoek naar kinderzitjes.

's Avonds is het in Serfaus "lange nacht". Er is straatanimatie in heel het dorp en er zijn overal standjes waar je wat lekkers kan eten of drinken.

Dag 7

Voor onze laatste volledige dag in Serfaus trekken we nog eens naar de Komperdell. We gaan nog eens de Murmli-trail doen, die hebben we vorig jaar ook al eens gedaan, maar nu doen we hem met kinderen, want daar is ie voor bedoeld.

Na de Murmli-trail dalen we verder af richting dorp, dat is al bij al toch nog altijd een goeie 500 hoogtemeters afdalen. We pijnigen onze spieren voor de laatste keer dit jaar.

Ons laatste avondmaal in Serfaus is eentje waar we naar uitkijken : het dessertenbuffet. Veel te veel lekkers !

Dag 8

En dan breekt de dag weer aan waarop we naar huis moeten. Deze week in Serfaus is weer voorbij gevlogen. Ook was het weer dit jaar niet zo fantastisch als de vorige jaren, toch hebben we ons weer ongelooflijk goed geamuseerd. En het staat nu al vast, volgend jaar zijn we er weer !

Op de weg naar huis stoppen we ook nog eens bij Rosenberger in Hohenems, want we willen onze verzameling geurboompjes voor in de auto aanvullen. Ze hebben hier geurtjes die je bij ons niet kan vinden.

En dan gaat het onherroepelijk verder naar huis...