Zoals dat onze vaste gewoonte is rijden we altijd ’s nachts in de richting van de bergen. Klokslag 1 uur ’s nachts zet onze mobiel koers naar Oostenrijk. Omdat er winterse weersomstandigheden voorspeld zijn op onze reisweg kiezen we voor de klassieke route via de A61 naar Oostenrijk.

De buitentemperatuur komt van de ganse rit niet boven de nul graden. En vanaf Koblenz begint het landschap egaal wit te worden. Als we onze eerste sanitaire stop houden ligt er al een mooi laagje sneeuw.

Onze eerste pauze houden we in Raststatte Wunnenstein-West, daar kan Patrick, de chauffeur van dienst zijn ogen ook voor een uurtje dichtknijpen. Vanaf daar storten we ons in de traditionele ochtendfile tussen Heilbron en Stuttgart. Al bij al viel de file nog heel goed mee, we liepen hoop en al een half uurtje vertraging op. Een paar uurtjes later zitten we al in het wegrestaurant van Vaterstetten nabij Munchen. Waar we onze middagpauze aan het houden zijn. Buiten sneeuwt het af en toe heftig. We zijn benieuwd hoe de rest van het traject er gaat bijliggen.

Van Munchen tot aan de Oostenrijkse grens is niet zo ver meer, en vanaf dan loopt de rest van de rit over gewone wegen. En in Oostenrijk durven die wel eens door de bergen en de bergdorpjes te lopen, daardoor doe je over de laatste 140 kilometer meer dan 2 uur. Maar dat is niet erg, want het landschap wordt er ondertussen alleen maar mooier op.

Op het einde van onze rit moeten we ook nog door de Felbertauerntunnel. Dat is de tunnel die Salzburg met Oost-Tirol verbindt. En het is ook nog eens een tol-tunnel. Een enkel ritje door deze 5 kilometer lange tunnel kost je 11 euro.Op het einde van onze rit moeten we ook nog door de Felbertauerntunnel. Dat is de tunnel die Salzburg met Oost-Tirol verbindt. En het is ook nog eens een tol-tunnel. Een enkel ritje door deze 5 kilometer lange tunnel kost je 11 euro.

En een half uurtje later komen we aan op onze bestemming : Hopfgarten in Defereggental, onze thuisbasis voor deze week. Het laatste stuk tot aan ons chalet is steil, zeer steil :). We begrijpen meteen waarom onze gastheer en gastvrouw ons in een email op het hart gedrukt hadden om zeker onze sneeuwkettingen niet te vergeten. Maar we hadden geluk, de weg naar boven was al geruimd, dus moesten we niet eerst gaan knutselen met kettingen.
Bij ons chalet worden we hartelijk ontvangen door Maria, onze gastvrouw. We krijgen een korte rondleiding in het prachtige chalet. Alles is hier voorhanden. Van de handdoeken in de badkamer tot het afwasmiddel in de keuken. Zelfs kakelverse eieren liggen in de koelkast op ons te wachten. Als we een score moeten geven aan dit verblijf, dan zal het waarschijnlijk 11 op 10 worden.
Voor de rest van de avond doen we niet veel meer, we zijn nog een beetje moe. Het was een lange rit, en het feit dat we de dag en nacht ervoor ook nog de 50ste verjaardag van Patrick aan het vieren waren draagt daar ook toe bij. Morgen gaan we onze eerste verkenningstrips maken in het Defereggental.

Dag 2

Na een deugddoende nachtrust worden we wakker met een prachtig landschap aan ons slaapkamerraam.

Buiten zit de temperatuur nog ruim onder de nul graden. De thermometer duidt iets van een -11 aan. Da’s beduidend frisser dan we thuis gewoon zijn. Maar het weerhoudt ons er niet van om na een stevig ontbijt onze winterkleding en wandelschoenen aan te trekken. Als eerste gaan we de onmiddellijke omgeving van ons chalet verkennen. We trekken naar de gehuchtjes Hof en Lerch, die hoger gelegen zijn dan de plaats  waar wij ons bevinden.

Ondanks het feit dat er voor vandaag een bewolkte dag was voorspeld, is het zonnetje prominent aanwezig. Wat ons natuurlijk in staat stelt om de nodige foto’s te maken.

Iets na de middag waren we terug aan Chalet Rasnerhof, onze thuisbasis voor deze week.
We nuttigen snel een middagmaal, en dan stappen we in de auto, we gaan nog een korte wandeling maken, beneden in het dal. We trekken naar Bruggen, een klein gehucht verderop  in het Defereggental.

We doen hier een kleine wandeling langs beide oevers van het riviertje de Schwarzach. Van dat riviertje is op sommige plaatsen amper nog iets te zien, want het is bijna helemaal dichtgevroren.

Halverwege de wandeling komen we ook nog een cafeetje tegen, waar we ons vochtniveau terug op het juiste peil brengen.

Daarna is het tijd om verder te gaan, want we zouden nog graag inkopen gaan doen in de dorpswinkel van Hopfgarten. Daar gaan winkelen is een bijzondere belevenis. De uitbaters, waarschijnlijk man en vrouw, zijn uiterst behulpzaam. Bij al wat je uit hun supermarkt uit de rekken haalt krijg je meteen suggesties over aanbiedingen en betere producten. Active Selling op zijn best.
We ronden de avond af met een lekker avondmaal. Morgen is er weer een nieuwe dag !

Dag 3

Vandaag trekken we wat verder in het mooie Defreggental. Onze eerste bestemming wordt Sankt-Jakob, een dorpje van een kleine duizend zielen. Hier gaan we ook een rondwandeling maken. Net zoals gisteren langs de Schwarzach. Ook vandaag zit het kwik weer ver onder de nul, maar de zon maakt het heel dragelijk om hier in de sneeuw te wandelen. We parkeren onze wagen aan het plaatselijke Rode Kruis-centrum.

Onderweg nemen we ook nog de tijd om een paar “artistieke foto’s te maken.

De zon staat ondertussen al hoog aan de hemel. Het besneeuwde landschap ziet er simpelweg adembenemend uit. Het lijkt zo van een postkaartje te komen.

Een kilometertje of 5 later zijn we terug aan ons vertrekpunt. We profiteren van de gelegenheid om nog snel wat inkopen te doen in de plaatselijke SPAR-winkel. En om af te ronden brengen we ook nog een bezoekje aan het café recht tegenover de kerk.

Daarna rijden we verder het dal in. Tot aan de Obersee, dat is een klein meertje achteraan in het dal.
Dat meertje is niet echt groot, zo’n 600 meter bij 200 meter, en gemiddeld 27 meter diep. En het ligt net boven de 2000 meter. We kunnen trouwens niet met de wagen tot aan het meertje rijden. Aan het Staller Sattel-infohaus moeten we onze wagen parkeren en dan te voet verder gaan. Maar dat deert ons niet, we zijn tenslotte naar hier gekomen om te wandelen.

Ondertussen zijn we al een stuk in de namiddag verzeild geraakt. Nog eventjes en het begint donker te worden. En ons buikje begint ook stilletjesaan van zich te laten horen. Dus gaan we op zoek naar een eetgelegenheid. Die vinden we op de terugweg in Alpengasthof Zollwirt, in het gehuchtje Marifa Hilf.

Daarna is het tijd om terug te keren naar ons chalet, hoog boven Hopfgarten. Maar niet zonder eerst nog te stoppen bij plaatsnaambordje van een gehuchtje met een grappige naam…

Dag 4

De tijd vliegt voorbij, hier in Hopfgarten in Defereggental. Voor onze laatste dag zoeken we het deze keer buiten het dal. We trekken naar Lienz, de hoofdstad van Oost-Tirol. Voor onze laatste wandeling van deze week hebben we een rondwandeling gepland. Van Lienz naar Ober-Lienz en zo terug naar Lienz.
Het stadje Lienz ligt op zo’n 28 kilometer van Hopfgarten. Daar aangekomen zoeken we ons een parkeerplek die niet te ver verwijderd ligt van het startpunt van onze wandeling. De parkeertarieven zijn hier trouwen niet zoals bij ons in Mechelen. Voor 3 uur parkeren betaal je hier maar 2 euro !
Nadat we onze auto geparkeerd hebben stappen we in de richting van de kerk van de Heilige Apostel Andreas.  Hier begint onze wandeling.

Halverwege de wandeling komt het dorstgevoel weer naar boven, dus houden we halt in een plaatselijk cafeetje. De plaatselijke bewoners zijn hier ook hun middagsdrink aan het houden, maar gelukkig is er nog plaats voor ons.

Daarna is het tijd om verder te gaan, in de richting van Lienz. Er ligt dit jaar veel minder sneeuw dan normaal in deze regio. Er zijn hier dan ook nog veel groene plekken in het landschap. Globale opwarming kan je het moeilijk noemen, want ook vandaag vriest het overdag weer een graad of tien onder nul.

Een uurtje later staan we weer aan onze wagen. We hebben zo’n 8 kilometer in onze wandelschoenen zitten. Omdat het al namiddag is besluiten we om terug te keren naar Hopfgarten. Dan kunnen we daar ook nog wat foto’s nemen en de zonsondergang over de bergen bewonderen.

Een uurtje later staan we weer aan onze wagen. We hebben zo’n 8 kilometer in onze wandelschoenen zitten. Omdat het al namiddag is besluiten we om terug te keren naar Hopfgarten. Dan kunnen we daar ook nog wat foto’s nemen en de zonsondergang over de bergen bewonderen.