We waren vandaag ook weer veel te vroeg wakker. Het feit hier in deze periode van het jaar niet ondergaat, en dat onze interne klok nog op Belgische tijd staat zal daar wel voor een groot deel toe bijdragen. Om niet te overdrijven gaan we pas om 8 uur ontbijten. Het ontbijtbuffet is hier eenvoudig, maar je komt niks te kort en het smaakt allemaal heel lekker.
Na het ontbijt maken we ons klaar voor onze rondrit hier op het schiereiland Snæfellsnes. We maken een ritje langs de kustlijn.
Onze eerste halte is aan het tankstation in Grundarfjörður, want onze huurwagen krijgt dorst. Tanken gebeurt hier net een beetje anders als bij ons. Het gebeurt ook met de kaart, maar je dient op te geven voor hoeveel je wil tanken. Je kan eventueel ook kiezen voor "volle tank", maar dan wordt er meteen zo'n 250 euro op je kaart geblokkeerd. Je krijgt dat uiteraard wel terug, maar dat kan soms wel even duren. Daarom kies je beter voor een lager bedrag, ook al is dat nog te veel, want de overschot krijg je sowieso terug.
Een beetje verder duikt de imposante Kirkjuffel-berg op, zonder twijfel de meest gefotografeerde berg van heel IJsland en verre omstreken.
Dat is zo niet in het minst doordat hij ook te zien is in de populaire reeks "game of thrones". Volgens mensen die het kunnen weten in seizoen 6 en 7.
Wij kunnen het niet weten, want we hebben nog geen enkele aflevering van deze reeks gezien.
Aan de voet van berg is er een (betalende) parking. Die werkt niet met een slagboom maar met nummerplaat herkenning. Je dient aan een terminal te betalen, doe je dat niet, dan krijg je nadien de factuur opgestuurd.
Qua drukte valt het hier nog zeer goed mee, en het weer is ons ook gunstig gezind. Carine zet zich met haar statief tussen een tiental andere fotografen om het schoons te fotograferen. Het lijkt hier precies of er is een fotoshoot met één of andere beroemdheid. Maar in dit geval is het een berg.
Na de foto-sessie met "de berg" is het tijd om verder te rijden. Er is hier zoveel moois te zien dat je bijna op elke parking wil stoppen om foto's te nemen.
In het dorpje Hellissandur houden we effe halt voor een sanitaire stop in een klein maar gezellig koffiehuisje. Als we daar dan toch zijn, nuttigen dan ook maar een lekker stukje taart.
Daarna rijden we weer verder, we komen op het verste punt van onze rondrit. Daarbij stoppen we ook bij de Saxhóll krater. Dat is de krater van een uitgedoofde vulkaan (ook al zou je bij de naam Saxhóll aan iets anders denken).
Je kan daar met een trap tot boven aan de rand, maar het is zo een type trap met zeer lange treden, en daar zijn we niet zo'n liefhebbers van, dus blijven we op de begane grond.
We rijden langs lava-velden die zo ver het oog reikt gaan. Het lijkt hier precies alsof je op een andere planeet zit. Gelukkig is er nog de Atlantische oceaan die ons er aan herinnert dat we nog op onze eigen planeet zitten.
Onze volgende grote stop is de vuurtoren van Malarif, die is gelegen aan een prachtig zwart strand.
Carine maakt van de gelegenheid gebruik om hier een doodle-stone achter te laten. Dat is een beschilderde steen die rond de wereld reist. Wie hem vindt of krijgt wordt verzocht die ergens anders op de wereld achter te laten. Aangezien dit zowat het verste is dat we dit jaar gaan komen is dit de ideale plek om hem achter te laten.
Vanaf de vuurtoren heb je ook een heel goed zicht op de Lóndrangar rots. Dat is een lava rots die hoog uit de oceaan oprijst.
We houden ook nog even halt bij het Laugarbrekka monument, dat opgericht werd ter ere van de eerste europese vrouw die in Amerika een kind kreeg.
De volgende halte wordt Budhir, een zeer klein gehuchtje met een fotogeniek kerkje.
En van daaruit rijden we terug richting Stykkishólmur. Omdat het nog te vroeg is om al terug te keren naar ons hotel, brengen we ook nog een bezoekje aan het stadje. Ze hebben er een zeer opvallende kerk, de Stykkishólmskirkja. Deze kerk werd ingewijd in 1990 en valt op door haar bijzondere vormen.
We gaan ook nog even verderop naar de kleine haven voor een bezoek aan het Súgandisey Island Lighthouse. Dat is een mini vuurtorentje dat boven op een rots staat. Het is gemakkelijk te bereiken via een trap (met de juiste treden) en een wandelpad. Boven ervaren we ook nog eens dat de wind nog niet echt gaan liggen is. Maar we zijn zonder kleurscheuren naar boven en beneden geraakt.
En dan wordt het toch stilletjes aan tijd om terug te keren naar ons hotel. Daar wacht ons avond eten op ons.
En daarmee zit onze tweede en laatste dag in Stykkishólmur er ook weer op. Morgenvroeg pakken we onze valiezen opnieuw en rijden we zuidwaarts naar onze volgende overnachtingsplaats. We gaan logeren in een boerderijhotel in Pingvellir.
Reactie plaatsen
Reacties
'k ga het op z'n Struyfs' zeggen (inclusief bewonderende blik) : A-maaaiiii ♥ ♥
Echt wel prachtige foto's. Het lijkt wel alsof jullie alleen op de wereld zijn. Met uitzondering van die plaats met "de" berg natuurlijk. Top 👍