Naar Frankrijk !

Wie Frankrijk zegt, die zegt ook péage, de onvermijdelijke tolpoortjes op de snelwegen. Tenzij je er voor kiest om de snelwegen te vermijden kan je er niet aan ontkomen. Dat is normaal gezien altijd een goed met ticketjes trekken en betaalkaarten invoeren. Daar zijn we vanaf dit jaar gelukkig van verlost. We hebben zo een state-of-the-art tolbadge tegen onze voorruit kleven waarmee we in principe gewoon (langzaam) door de tolpoortjes die hiervoor voor voorzien zijn kunnen doorrijden. Wat ze ons niet verteld hadden is dat het even duurt vooraleer het allereerste poortje opent wanneer je daar aankomt.
Waarschijnlijk moet het "systeem" de badge registreren wanneer je ze voor de eerste keer gebruikt. Echt heel lang duurt dat niet, maar toch lang genoeg om vloekende naar een betaalkaart te gaan zoeken, waarbij de slagboom opengaat, net op het moment dat je een kaart gevonden hebt.
We rijden via Le Havre, waar we over de Pont de Normandie rijden. Dat is de "strafste" brug waar we ooit al zijn over gereden. En geloof ons, we hebben er al straffe bereden.

We zijn ondertussen al iets na de middag en een aantal tolpoortjes verder wanneer ons buikje begint te grommen. Tijd voor een stop op een parking met restaurtant en sanitair. Wat meteen opvalt is dat het sanitair op de Franse snelwegparkings gratis is en ook proper. Alleen WC-brillen (Lunette Toilette ?) kennen ze hier niet. Maar het is nog altijd veel beter dan het gevreesde gapende gat in de vloer.
We eten hier snel een hapje, en Carine twijfelt nog even of ze hier een flashy jas zou kopen, en dan gaat het verder naar de berg van de heilige Michel.

Op de ring rond Rennes komen we ook nog een interessant vehikel tegen.

Het is iets na 3 uur in de namiddag wanneer we aankomen aan ons hotel in Le Mont Saint Michel. Het was belangrijk om hier niet eerder dan 3 uur aan te komen, want anders rekenen ze je nog eens 50 euro extra omdat je vroeg wil inchecken. Maar om het in het schoon Antwaarps te zeggen : nie mee den dezen zenne.

We brengen snel een deel van onze spullen naar onze hotelkamer en dan nemen we de shuttle naar de Mont-Saint-Michel.
Dat is hier goed geregeld. Elke 4 minuten komt er een gratis shuttle-bus die vlakbij het hotel een halte heeft en je tot vlak bij het eiland brengt.
We zijn hier nog nooit eerder geweest, maar aan de hand van foto's die we op het internet vonden was de weg naar het eiland "weg" wanneer het vloed was. Nu hebben ze een brug gebouwd, zodat je er altijd naartoe kan.

Carine beklimt ondertussen de berg, terwijl Patrick het schouwspel vanop afstand bewondert.

Na het bezoek aan de Mont-Saint-Michel gaan we even rusten op onze hotelkamer. Niet te lang want we moeten profiteren van het mooie weer.
Volgens de website van deze omgeving is er hier ook een imposante stuwdam, die willen we uiteraard ook zien.
Maar in de praktijk blijkt dat eerder een stuw te zijn op het riviertje dat hier achter het hotel stroomt.
Overdrijven is duidelijk iets waar de Fransen goed in zijn :-)
Nu we hier toch zijn profiteren we van de gelegenheid om een giga-pixel foto te man van het eiland en nog sfeerfoto's te nemen.

Carine heeft ondertussen ook vastgesteld dat er hier GR-routes passeren, ze kan al wandeltochten gaan plannen.

En ze hebben hier ook iets met koeien, een beetje zoals Berlijn met beren.