Dag 8 : Naar Reykjavik

Vandaag rijden we onze laatste rit in dit prachtige land. We rijken naar de hoofdstad Reykjavik voor onze laatste overnachting.
Onderweg komen we een aantal hoogtepunten van onze reis opnieuw tegen. De herinneringen liggen nog fris in het geheugen.

Naarmate we dichter bij Reykjavik komen is er ook steeds meer geothermische activiteit in de omgeving te bemerken. Overal zie je stoomwolken vanuit de grond opstijgen.

We rijden niet rechtstreeks naar ons hotel, maar brengen eerst een bezoek aan Perlan. Dat is een natuurmuseum dat zich boven op een heuvel in Reykjavik bevindt. Het gebouw zie je al van ver staan en oogt zeer speciaal. In feite is het gebouwd tussen 6 grote warmwaterreservoirs. Vier van deze tanks zijn nog altijd in dienst en voorzien Reykjavik van geothermisch warm water. Maar we zijn uiteraard niet voor het warm water naar hier gekomen.

Perlan is een museum dat je de wonderen van IJsland laat zien op spectaculaire wijze. Omdat het gebouw verschillende "afdelingen" en ook nog een restaurant en een uitkijkplatform heeft kan je meerdere soorten tickets kopen. Je kan ook voor het "all-inclusive" ticket kiezen, dan mag je overal binnen (en buiten). Goedkoop is het zeker niet, maar het is echt meer dan de moeite.
Als eerste gaan we kijken naar een film over de vulkanen in IJsland. Zeer leerrijk, en vooral spectaculair. Daarna gaan we naar het planetarium waar een film van een klein half uur over het noorderlicht wordt afgespeeld. Dat gebeurt op op een enorm groot rond scherm dat het hele plafond van het planetarium inneemt. De comfortabele zetels waar in je zit, hellen achterover, waardoor je heel ontspannen ligt om te kijken. Over de film kunnen we kort zijn. We hebben nog nooit zoiets indrukwekkends gezien als dit. Zelfs al hebben we al meer dan eens het noorderlicht in het echt kunnen aanschouwen.

Deze voorstelling alleen al was de prijs van het inkom-ticket al waard. Na de voorstelling gaat het verder naar een tentoonstelling over de kracht van de vulkanen in IJsland. Ook fauna en flora komen ruimschoots aan bod. 

Dan volgt er iets wat ook werkelijk uniek is. Men heeft hier de eerste indoor ijsgrot ter wereld gemaakt. Van meer dan 350 ton ijs  van de IJslandse gletsjers is er hier in samenspraak met deskundigen een tunnel in een gletsjer nagebouwd. Ze hebben zelfs sedimentafzettingen van vulkaanuitbarstingen mee in het ijs verwerkt. Het is dus allemaal echt ijs, in de tunnel, die in totaal 100 meter lang is, heerst een constante temperatuur van -10 graden. Je trekt best je jas of dikke trui aan alvorens hier binnen te gaan.

Op het einde van de tunnel kan je met een trap omhoog gaan en kom in je in een ruimte waar er een expo over de gletsjers is. 
Ook daar hebben ze iets speciaals, een heel groot scherm, waar je, als je er gaat voor staan informatie kan doen verschijnen door er gewoon naar te wijzen.

Je kan hier ook naar de buitenkant van de glazen koepel boven op het gebouw. Van daar uit heb je een prachtig zicht op Reykjavik en wijde omgeving.

De lokale luchthaven van Reykjavik ligt hier ook vlakbij. Deze is enkel voor kleine vliegtuigen bestemd. De luchthaven van Keflavik, die hier een dik half uur vandaan is, is de echte officiële luchthaven van IJsland.
Onder de glazen koepel bevindt zich ook nog een restaurant. Aangezien het nog te vroeg is om in te checken in het hotel, en we ook een beetje honger beginnen te kweken, eten we hier ook nog een lekker stuk taart.

Terwijl we hier rustig van onze taart zitten te genieten valt ons iets op. Het landschap buiten verplaatst zich langzaam. Nu ja, eigenlijk beweegt het landschap niet, maar draait de koepel heel langzaam rond. De bar waar we aanvankelijk vlakbij zaten bevindt zich een half uur later een eind acher ons.

Het is bijna twee uur, tijd om te gaan inchecken in ons laatste hotel voor deze reis. Dat bevindt zich eigenlijk op amper 3 kilometer van ons hotel. 
Reykjavik is dan ook geen heel grote stad. Ook al woont hier twee-derde van alle IJslanders.
Het inchecken in het hotel verloopt (zoals al heel de week het geval was) weer heel vlot en aangenaam. En we hebben geluk want we kunnen onze huurwagen in de ondergrondse parkeergarage kwijt.
Na een half uurtje rust trekken we te voet op stap. De eerste halte is de Sun Voyager, een roestvrij stalen kunstwerk dat een ode brengt aan de Vikingen.

Vanaf de Sun Voyager gaat het redelijk steil omhoog, naar de Hallgrimskirka. Deze kerk, die dateert van 1986 zie je al van ver staan als je Reykjavik nadert.
Het is een modern gebouw dat met zijn 76 meter hoogte meteen ook de hoogste kerk van heel IJsland is. De kerk is heel sober ingericht en doet je denken aan de basaltzuilen die we gezien hebben op de Black Beach nabij Vik. Je kan hier met de lift tot op de achste verdieping van de toren, waar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Via de trap kan je nog een paar etages hoger, tot net onder de klokken. Die luiden alle 15 minuten en maken een hels kabaal.

De kerk heeft ook een imposant orgel, met maar liefst 5275 pijpen.

Daarna zakken we langzaam terug af in de richting van ons hotel. Het valt op dat heel veel huizen hier mooie muurschilderingen hebben.

En omdat de inwendige mens ook nog wat wil stappen we nog een restaurantje binnen voor een laatste avondmaal.